Hoe gebruik jij Twitter? Om mensen te volgen? Geïnspireerd te raken door waardevolle links? Of voer jij ook wel eens een dialoog met een aantal andere ‘tweeps’ (mensen die twitteren)? Een ‘networked audience’ dat dan ontstaat kan een bijdrage leveren aan complexe veranderingen. Maar hoe werkt dat? Deze vraag stond centraal in een webinar met Josien Kapma op 11 september 2012, met hier de online opstap naar het webinar.
Om je over deze vraag te buigen bleek al snel dat je wel enige twitterervaring nodig hebt. Twitter is een krachtige tool voor ‘peer-cheering’. Dat zul je vast zelf ook ervaren hebben: het werkt snel, in real-time, met reacties van bekenden en onbekenden en er ontstaat vrij gemakkelijk een dialoog. Wel is deelname aan deze dialoog geheel vrijwillig, wat ervoor kan zorgen dat de dialoog oppervlakkig blijft.
Volgen van tweets in een netwerk geeft je zicht op de diversiteit aan meningen. De intensiteit van tweets laat zien dat er iets speelt. Technisch maken hashtags deze dynamiek mogelijk. Josien noemt het voorbeeld van #Guusnet, waar zij zeer actief in is. Een grote groep tweeps gebruikt deze hashtag inmiddels, en voor Josien hebben deze tweeps inmiddels ook een kleur en naam gekregen. Ook onderling leren mensen elkaar ‘kennen’. Met elkaar vouw je zo een gesprek samen. En soms loopt zo’n gesprek over een hele week, langzaam, en een keer in de week is er een twitterchat van een uur, wat een gesprek in de versnelling brengt.
Op deze manier kun je Twitter zien als een krachtige tool voor community-vorming. Leden die twitteren en retweeten. Elkaar aanvullen, reageren en tweets doorspelen naar hun eigen netwerk. Er ontstaat een sneeuwbaleffect in de gevoerde dialoog, waardoor ook zeker onverwachte dingen kunnen gebeuren. Netwerken die elkaar raken komen met elkaar in contact. Mensen met een verwante interesse gaan meedoen. Gebruik van Twitter is dan zoveel meer dan zenden! Het vormt een radar, filter, legt nieuwe verbindingen.
Als je als buitenstaander naar een twitterstroom als #Guusnet kijkt, dan kun je denken ‘Hier snap ik niets van. Ik zie niet veel kop en staart.’ Je moet een discussie echt even een tijdje volgen om de dynamiek en inhoud te zien. En een discussie op Twitter heeft niet altijd een kop en staart nodig. Er speelt in een networked audience vaak niet 1 discussie die ergens toe moet leiden. Het is meer een discours, in dit geval over platteland: ‘hier is een belangrijk artikel verschenen’ en ‘hier geeft iemand aan dat..’. Naarmate je meer in het netwerk zit, ga je bepaalde codes herkennen en zie je sneller wat voor discussie er gaande is.
Wat kun jij hier nu mee? Als kenniswerker kun je bepaalde diensten verlenen in zo’n discours: bijdragen aan discussies, onderwerpen introduceren, verbinding maken tussen tweeps en networked audiences, of een discussie versnellen middels een twitterchat. Ervaring leert dat het je marktwaarde kan vergroten, maar het is lastig om dit werk betaald te krijgen. Toch kun je ervoor kiezen dit te doen vanwege je zichtbaarheid en vergroten van je netwerk. Het is een krachtige manier van laten zien dat je goed thuis bent in het betreffende thema. Bovendien leer je er zelf ontzettend veel van! Een overweging?
