CandyCrush, Six, Inventioneers, Rollende Hemel… wat leren we van deze games? Op donderdag 6 oktober werken we in een interactief webinar met Michael Hebben. Hij weet alles van gamification, serious gaming en speels ontwerpen. Hij zal ons meenemen in de wereld van de games en feedbackloops, leaderboards, competitie en magic circles. Om ons daarna aan het werk te zetten: hoe kun je dit soort spelprincipes in de leerinterventies meenemen die jij ontwerpt?
Ter voorbereiding!
Je dacht toch niet dat je zomaar blanco het webinar in kunt rollen? Om goed te kunnen begrijpen hoe gamification werkt, zullen we eerst zelf moeten ondervinden wat de kracht van gaming is. Of ben je een doorgewinterde gamer? Dat kan natuurlijk ook. Dan zijn de volgende drie vragen een makkie. Zo niet, dan is de uitnodiging aan jou als volgt:
Kies een game uit die je nog niet kent en download deze;
Speel de game zo’n 15 minuten lang
Met de volgende drie vragen in gedachten:
Hoe leert de game jou game vaardigheden aan?
Hoe houdt de game jouw aandacht vast?
En hoe zouden deze principes kunnen werken in jouw dagelijks werk?
Mogelijke games:
Wellicht heb je al een game op je tablet of smartphone staan. Je kunt ook een van de games kiezen die Michael voor je op een rijtje heeft gezet (allemaal gratis):
Jane Bozarth is the writer of the book Show your Work. She is really a multi-talented person, she can talk without stopping, play ukelele and she can work outloud…We experienced all these talents in the webinar with Jane. Though she started by saying “I don’t have anything to talk about” she continued talking for 1,5 hours :)..
What is Show your Work?
“Show Your Work” = working out loud, it is about narrating your work. She did her dissertation about communities of practice and discovered that there is a gap between what we do at work and what we report in staff meeting. We have a lot of information about what colleagues do, but not exactly HOW they do it.Sharing makes it possible for others to learn from you. Knowledge workers have a lot of tacit knowledge and can use the tools available, for instance a phone with camera to actually share how they are doing a certain job. Sharing doesn’t necessarily have to be through digital tools, however, the digital tools available make it much easier to share something rapidly and widely. We’re coming to an age where we can’t know everything alone. We are now dealing with a more complex environment and it becomes harder to do things alone.
Why do people share how to fish and not how they fix things at work?
Jane is also puzzled when people don’t think about sharing at work. She observes that some people record a video on how to fish and share it on Youtube in their free time but don’t do the same at work. One of the reasons may be that “How to” information is easy to find on internet and complex issues, the tacit knowledge are much less shared. Brown and Duguid have written extensively about this aspect of tacit knowledge. Jane illustrated this with the example of a person who got a lot of things done within her organization and documented his work before he retired. However, nobody every became as good as he was despite the documentation. The reason is that the little tricks of the trade are very important and those are not easily captured in documentation. Interviews and questions may help to get tacit knowledge out. However, we are not very good asking the right questions to colleagues either, we don’t probe on how somebody managed to do something. We talk about our work all the time, but rarely about ‘how did you do this?’ Visuals can be helpful too, a cookbook with recipes is explicit knowledge, videos or pictures already provide a view into the tacit knowledge.
“if what you are working on is not worth sharing, why are you working on it?“
We all have the experience of doing something and afterwards finding out somebody has done that before. Often in organizations people don’t take the time to share. The reason for this is that people don’t have the mindset of sharing. In fact in every project you should take a pauze and reflect whether there are other people who might be struggling with the same issues? This doesn’t mean that you share every pencil you sharpen.. but “if what you are working on is not worth sharing, why are you working on it?” (a quote from Steve Nguyen working at Yammer).
Starting Working Outloud in organizations
In an organization you may start by identifying the people who are already doing it. We may help management change the questions.. “what was your most difficult, successful phone call today?” “what did you learn this week?” in stead of “what did you learn from this project?” A big challenge of working outloud in organization is making sure everything is findable. It helps to have some known spaces like Yammer. It is good to get better in tagging. A search function is also important. Within an organization you may help people in their decisions what to share where; what to share via mail, something else via the internal Yammer and other things in public.
Sharing successes or failures?
Sarah Brown Wessling was teacher of the year and got video taped during a lesson when everything went wrong in a drama/literature class. She didn’t stop the video but continues and later explains what went wrong. She published it publicly on a teacherchannel. This may be very useful for new teachers. It was possible for her to share this in public because she is very confident, she has been rewarded. It needs quite some courage to do this in public. Doctors who organize a morbidity and mortality meeting to discuss a patient who died also talk about failures, this is part of their professional culture. It is part of working and learning outloud, however it is not share publicly.
Tooling
It doesn’t really matter what tools are used.Virgin media provided everybody with snagit to take screenshots. Yammer can be a great tool. There is the example of copying machine repair persons who send pictures to others. Even email is possible. Hurray!
A last tip from Jane before she ran out of words: “Remember- it’s about showing the WORK, not necessarily photos of your face. That might overcome shyness.”
Talking about practice what you preach! – This is really what we did during the webinar about using visuals with Nancy White. We were choosing images, discussing images, drawing pictures alone and drawing pictures together. It was an eye-opener that working with visuals is much more than selecting a nice image to illustrate your text: drawing can be a powerful learning intervention.
The power of visuals is that it involves another part of the brain, which influences the directions of discussions. Visuals are engaging, by engaging both emotions and invoking sense-making. Some visuals are culturally sensitive but there are also symbols which work across all culture, for instance the spiral as a symbol of change. Some people may feel resistance to drawing because it missing the structure they are craving for. One of the lessons we learned is that images without text will have a more open interpretation, an image with text is already interpreted by the owner. Hence you have to think carefully how and if you want to combine text with images.
Visuals can be used a variety of function – to illustrate an idea, – to clarify (like a model), – to stimulate curiosity, – to negotiate meaning making. We have to be conscious about how we use visuals – is it simply about making the online page look more attractive, is it to contextualize, or to stimulate curiosity? For learning purposes as a facilitator you can use visuals as well for meaning making. Videos are also powerful. Having the voice of a certain perspective on video can lead to people taking in the information differently then when presented in text.
Some interesting online exercises for trainers and facilitators – for inspiration
Ask people to share an image online on a topic before an online meeting (for instance in a padlet or boardthing). During the meeting you can invite people to group the images and invite a conversation about it. Especially inviting people to interpret images and to ask questions.
Ask people to brainstorm during an online meeting on a topic through text. Then regroup or ask people to pick an interesting aspect. Here you don’t use images. However, you visualize the conversation because it is visible for everybody.
Do a visual summary of an online discussion for instance in a wordcloud, mindmap or with images
Ask people to draw individually on a part of an online whiteboard
Ask the group to draw collectively on a whiteboard
Use videos – a creative use of videos was shared where each stakeholder had a video.
A list of resources if you want to do more with visuals
We hebben een goede klassikale cursus, maar we willen meer online. Hoe kunnen we in aanloop naar de face-to-face bijeenkomst al online aan de slag zodat dit onze workshop of training sterker maakt? Wat zijn mogelijke online activiteiten? Wat kunnen we al doen?
Deze vraag krijg ik regelmatig. Aan wat voor online activiteiten kan ik denken? Een goede vraag, want onze ervaring is dat een online aanloop een workshop of training echt sterker kan maken. Soms omdat deelnemers elkaar al een beetje leren kennen, of omdat het je als trainer al zicht geeft op de ervaring en leerwensen van deelnemers. Maar je kunt ook een activiteit uit de workshop naar voren halen. Die brainstorm kunnen deelnemers online wellicht al doen. Ze kunnen zich online al wat verdiepen in het thema dat straks centraal staat. Of je laat ze naar een video kijken waar de presentatie van de expert die in de workshop aanwezig is al op te zien is. Welke vragen roept dit op? Ik wil hier ook mee laten zien dat er zoveel meer mogelijk is dan deelnemers dat artikel of die video laten bekijken.
Ik heb de verschillende activiteiten geclusterd in zes aandachtsgebieden: (1) kennismaken, (2) iets nieuws tot je nemen, (3) brainstormen, (4) reflecteren, (5) onderzoek doen) en (6) experimenteren. Afhankelijk van dat wat je online wilt stimuleren, kun je kijken welke online activiteiten je aanspreken. Veel plezier!
Kennismaken
Stel jezelf voor… een online aanloop kun je bij uitstek gebruiken om deelnemers al kennis met elkaar te laten maken. Een eenvoudige discussie in een forum kan al voldoen (Wat is jouw eerste verbinding met Afrika?).
Of je nodigt mensen uit een foto te delen die iets over zichzelf vertelt.
Je kunt ook kennismaken op basis van reeds aanwezige ervaring, leervragen of wensen ten aanzien van de face-to-face bijeenkomst die er aan komt.
Iets nieuws tot je nemen: lezen, kijken, luisteren
Vraag deelnemers om een artikel te lezen, een video te bekijken of naar een podcast te luisteren. Geef ze een vraag mee, waar je in de workshop op terugkomt (Formuleer een stelling, wat zie jij als de 3 tips…)
Verzamel op een plek online bronnen die een introductie geven op het onderwerp van de komende workshop. Nodig deelnemers uit om twee of drie bronnen te bekijken en daar kort hun mening of schets van de kern aan toe te voegen.
Maak een video-opname van een presentatie van een expert die ook in de workshop aanwezig zal zijn. Laat deelnemers hier naar kijken en nodig ze uit om hun vragen naar aanleiding van deze video-presentatie in een forum te formuleren.
Stel voor om samen een quiz te maken over de te lezen artikelen. Als elke deelnemer 2 quizvragen maakt, heb je een leuke start van de workshop.
Brainstorm/ associatie/ verzamelen
Heb je in de workshop een brainstorm gepland, dan kun je die prima verplaatsen naar online. Nodig deelnemers uit hun 3 tot 5 belangrijkste associaties ten aanzien van ‘versterken organisatiecultuur’ te benoemen. Verzamel deze online zodat iedereen elkaars associaties ziet en daar al op door kan bouwen.
Laat deelnemers op zoek gaan naar iets, wat ze vervolgens delen met de andere deelnemers. Wat is jouw favoriete artikel of blog als het gaat om leiderschap? Welke afbeelding staat voor jou voor ‘lean’? Welke video gebruik jij veel in je training over aanspreken en feedback?
Nodig deelnemers uit om een half uurtje op het internet rond te kijken en waardevolle links te bewaren in een online bibliotheek. Op deze manier maak je de start met het aanleggen van een collectieve bibliotheek.
Reflecteren
Vraag deelnemers een concrete situatie uit hun praktijk te beschrijven waarin ze te maken hadden met … een voor hen stimulerende leidinggevende. Wat deed hij of zij? Wat maakte dat het voor jou stimulerend was?
Laat deelnemers een korte online test doen (zelf gemaakt of reeds beschikbaar) en vraag ze de uitslag van deze test te delen, tezamen met een eigen reflectie daarop.
Nodig deelnemers uit om een casus te beschrijven waar ze op dit moment aan werken, die ze in de komende workshop graag bespreken.
Onderzoek (in je praktijk)
Geef deelnemers de opdracht om 2 collega’s, vrienden, externen kort te interviewen over het onderwerp dat in de workshop centraal staat. Deel de kern van deze gesprekken online. Welke patronen, lijnen komen uit dit onderzoekje naar voren die waardevol zijn voor verdere bespreking?
Laat deelnemers kiezen uit 5 subthema’s en vraag ze zich in het gekozen thema te verdiepen. Wat kun je hierover online vinden? Deel de opbrengst van je onderzoekje met de anderen.
Vraag deelnemers gedurende een week foto’s te maken van iets in hun omgeving dat van waarde is voor de workshop. Deze foto’s kun je al online met elkaar delen en zelfs voorzien van een zin, statement, rating.
Experimenteren, maken
Laat deelnemers kiezen uit 3 modellen, tools, benaderingen en vraag ze daarmee te experimenteren. Tijdens de workshop nodig je de deelnemers (of groepjes deelnemers) uit om een korte presentatie van de opbrengst van hun experiment te geven.
Maak eens een analyse van je netwerk, een schets van de belangrijkste stakeholders in je project en deel dit online met de andere deelnemers. Wat valt je op? Overeenkomsten, verrassingen, welke vragen roept het op?
Leg deelnemers een casus voor. Dit kan een beschreven casus zijn, maar ook een kort filmpje. De vraag aan de deelnemers is hoe zij hierop zouden reageren? Verzamel de verschillende reacties en kom er in de workshop op terug.
Hennie van Velzen gaf ons via een webinar een kijkje in de wereld van gaming – met als doel te onderzoeken wat we kunnen leren van gaming principes voor het ontwerpen van leren. Hij is enthousiast over deze sector omdat deze altijd op zoek is naar innovatie en technologische vernieuwing.
MMORPG
We spelen allemaal wel eens Wordfeud (of scrabble!), een kaart of bordspel. Niet iedereen speelt in MMORPGs… Massive Multiplayer Online Roleplaying Games. In zo’n game spelen veel mensen samen, nemen spelers de rol van een avatar (=poppetje) op (meestal in een fantasiewereld) en hebben ze de controle over talrijke acties die hun avatar kan ondernemen. Deze virtuele wereld wordt steeds ‘echter’. Zelf heb ik er helemaal geen ervaring mee, maar het aantal deelnemers groeit vlot. World of Warcraft is een voorbeelden van een MMORGPs en hier vind je een lijst van nog veel meer role-playing games. Speltheorie gaat over samenwerken, handelen, onderhandelen, verraad plegen en ander normaal menselijk gedrag. In veel games zie je al dit gedrag terug – het is interessant dat spelers hierdoor indirect leren over interactie, leiderschap, invloed en emotie, en dat dit ook zijn weerslag heeft op de ‘werkelijke’ wereld. Kijk maar eens naar het volgende filmpje en ga voor jezelf na wat voor elementen je daarin naar voren ziet komen:
Je kunt een MMORGP ook zien als een online community, met al het gedrag van een community. De werkelijke wereld beïnvloedt de virtuele wereld, bijvoorbeeld bij het bombardement in Londen waarvoor een herdenking werd georganiseerd in World of Warcraft. Of een uitgeleend cyberzwaard wat stiekum op Ebay werd verkocht omdat de speler geld nodig had. Hennie deelde nog meer voorbeelden, zo vind je een blogbericht met een top 10 van social games, de top 10 van enterprise games, marketing games en de top 10 van voorbeelden uit het onderwijs.
Gamification, applied gaming en serious games
Naast de term gaming, hoor je ook termen als serious games, gamification en applied gaming. Bij gamification probeer je de aantrekkelijke kant van games toe te passen in een andere context, bijvoorbeeld in een opleiding of leersituatie. Om deze vertaling te kunnen maken is het belangrijk om te kijken naar wat een goed spel is en wat de principes zijn bij games. Een goed spel:
Zorgt voor flow door de juiste balans te vinden tussen routine (vaardigheden die iemand al heeft) en uitdagingen (nieuwe dingen leren);
Is ‘fun’ – en dat betekent eigenlijk dat je hersenen endorphines afgeven…bij een moment van triomf als we iets nieuws leren en het lukt;
Daagt hersenen uit om patronen te vinden. Hersenen zijn altijd op zoek naar patronen, zo kun je bijvoorbeeld een zin zonder klinker vaak ook lezen omdat je dit kent. Zet de hersenen aan het werk!
Gamification in onderwijs en opleidingen
In het onderwijs en bedrijfsleven zijn ook allerlei games ontwikkelt om bijvoorbeeld samenwerking in en tussen teams te bevorderen. Een voorbeeld van zo’n game is het Intel managementspel, waar je zo gebruik van kunt maken. In het onderwijs is bijvoorbeeld de geschiedenisles 1550 ontwikkkeld, waarbij leerlingen door hun stad lopen en opdrachten uitvoeren: “een beetje alsof de boeken van Thea Beckman tot leven komen“. Een ander voorbeeld is climatequest over klimaatverandering wat je ook als klas kunt spelen, en Enterprise, een spel voor MBO studenten waarin je leert hoe het is om ondernemer te zijn.
Een aantal basis-spel-principes:
Ontwerp een ‘journey’ – stappen maken, ervaringen doorlopen
Gebruik dynamics – groepsdynamieken en beloningen
Pas mechanics toe – maak voortgang inzichtelijk (denk aan de levels in een spel!)
Esteaticiteit – zorg voor emotionele betrokkenheid – emotie is de drijver achter betrokkenheid
Ontwerp voor social action – samenwerking maar ook competitie
Zelf toepassen als trainer, docent of opleider
Hoe zou je dit nu binnen een leertraject of training kunnen toepassen? Een brainstorm over het toepassen levert een aantal ideeën op zoals het denken over kennis via levels, het ontwerpen als een ‘journey’ zelf ervaren helpt het leren begrijpen, … badges verdienen door goede bijdrage aan discussies, levels halen door aantal tools onder de knie te hebben, een statusbalk met wat je al geleerd hebt, direct in het spel feedback krijgen van mede-spelers. Wat wel belangrijk is dat het een andere manier van ontwerpen vraagt, het gaat niet over het ‘opleuken’ van een traject door bv. een keer een prijs uit te reiken, het is echt wel een andere manier van denken.
Een vraag die blijft is of je een echt spel moet gaan ontwikkelen wat heel kostbaar is, daardoor is er een brede samenwerking en investering nodig en binnen het onderwijs bijvoorbeeld subsidie vanuit de overheid. Wel zijn er steeds meer apps waarmee je zelf aan de slag kunt, denk aan het spelen van wordfeud met een klas kinderen. Met yoyogames kun je ook vrij laagdrempelig zelf een game maken.
Een aanrader overigens als je meer wilt lezen is het boek HOMO Ludens van Johan Huizinga. Daarin is de basis van gaming gelegd, al in 1938. Een andere aanrader, uit 2011, is het boek Beter dan Echt. Hoe games ons gelukkiger, slimmer en socialer maken. Geschreven door Jane McGonigal. En er is 5 oktober een MOOC gestart over video games and learning, als je snel bent kun je nog aanhaken.
Wist je dat… Nederland 9 miljoen gamers heeft. De gemiddelde gamer in Amerika voor zijn 21ste al meer dan 10.0000 uur achter een spelcomputer heeft doorgebracht. Games voorzien in onze menselijke behoeften aan uitdaging, voldoening en vriendschap. Ik weet nog dat ik vroeger echt gegrepen kon zijn door een spel als monopoly. Daar begonnen we dan ’s avonds mee, maar we kregen het niet af. Het eerste wat ik de volgende ochtend wilde doen was verder spelen! Helemaal in ‘flow’. Dat had, tot mijn grote teleurstelling, niet iedereen in het gezin helaas. Herken je dit met spellen?
Op donderdag 10 oktober neemt Hennie van Velzen (CEO van Games Factory Online) ons mee in de wereld van games en gamification. Wat gebeurt er allemaal op dat gebied? Wat maakt dat we ons er zo door aangetrokken voelen? Hoe kunnen we gamification inzetten bij leer- en veranderprocessen? Wat zijn gamification principes en hoe kunnen we vanuit deze principes een game-achtige setting bedenken voor vraagstukken die we bij (online) leren in de praktijk tegenkomen? Het belooft een inspirerend en actief webinar te worden.
Foursquare en Lido Club Quiz
Ter voorbereiding willen we jullie vragen om in de komende dagen Foursquare en/of Lido Club Quizz eens te verkennen. Beiden zijn apps die je op je smartphone gebruikt.
Foursquare is wereldwijd heel populair: meer dan 10 miljoen gebruikers. In Nederland heeft deze app zo’n 150.000 gebruikers. Wat kun je ermee? Je laat aan je ‘vrienden’ weten waar je bent, je ‘checkt in’ en vervolgens zie je wie daar al vaker is geweest. Je kunt over een bepaalde plaats ook informatie achterlaten voor je ‘vrienden’. Hier lees je meer over hoe Foursquare werkt.
Met de Lido Club Quizz kun je dagelijks live op exact hetzelfde moment zo snel mogelijk 15 vragen beantwoorden tegen de rest van quizzend Nederland. Met de Single Play modus neem je het op tegen al je vrienden om voor eens en altijd duidelijk te maken wie het slimst is! Wie weet win jij wel die reis naar Las Vegas!
De vraag die we jullie willen meegeven is: wat zijn spelprincipes die je tegenkomt bij het gebruik van Foursquare en/of Lido Club Quizz? Met een uitwisseling daarover beginnen we het webinar.
Welke spellen boeien jou?
Verder zijn we benieuwd naar spellen die jij graag speelt. Waar heb jij ervaring mee? En wat maakt dat ze je aantrekken? Wellicht helpt dit je om te zien wat voor type gamer je bent? Richard Bartle onderscheid vier typen gamers: killers (maken het liefst zoveel mogelijk kapot), actievers (willen punten halen, scoren), socializers (spelen vooral om dit samen met anderen te kunnen doen) en explorers (ontdekkingsreizigers). Hier lees je meer over deze vier types. Deel hieronder eens welke spellen jou aanspreken en wat dit zegt over het ‘type gamer’ dat je bent.
De LOSmakers is een groep die op LinkedIn uitwisselt over Leren en Opleiden met sociale media. Iedere laatste donderdag van de maand is er een uitwisseling rond een tool of een trend. Deze week stond video als medium centraal… Het is tegenwoordig al heel gewoon om filmpjes op Youtube te zoeken en te gebruiken in presentaties. Maar wat kun je nog meer met het medium video? Zijn er ook creatievere vormen dan een filmpje in je presentatie toevoegen?
Voicethread
We hebben ge-experimenteerd met voicethread. Steven heeft een presentatie gemaakt met screencast-o-matic en dit in voicethread gezet. Dit is een betaalde tool. Voor 4,95 dollar kun je 3 video’s opladen. De ervaring is dat ze heel klantvriendelijk zijn je graag helpen als je tegen problemen aanloopt.
Een aantal observaties
De deelnemers vinden dit een leuke, interactieve tool. In dit geval is de inhoud van de voicethread een video, maar dit hadden ook een aantal foto’s kunnen zijn. Het is bij ons gebruik van voicethread (waarbij een video centraal staat) niet goed te zien wie op welk moment reageert, maar na wat puzzelen blijkt dat op het balkje onderaan wel te vinden is. Niet iedereen vindt het aantrekkelijk, het komt hoekig en komt niet heel dynamisch over, al zijn de meningen hier over verdeeld. Het is een asynchrone tool, waarbij iedereen op zijn eigen tijd reageert, in die zin is het geen alternatief voor een skype of google hangout met video omdat dat videoconferencing tools zijn, waarbij je tegelijk online bent. Het voordeel van asynchroon is dat alle bijdragen heel goed bewaard blijven en goed traceerbaar zijn. De techniek werkt niet perfect want bij 1 persoon is het geluid niet te horen, maar bij alle anderen wel.
Andere manier van werken- werken vanuit de tool of vanuit het doel?
Online werken met video vraagt om een hele andere manier van werken. Zoek naar de voordelen van dit medium om het optimaal te benutten. Bijvoorbeeld, deelnemers hebben gemerkt dat een scherm automatisch aandacht trekt, gebruik dan wellicht Prezi om het visueel aantrekkelijker te maken dan Powerpoint. Uitgaan van de techniek kom je op andere activiteiten. De code in de technologie dwingt je om je op een bepaalde manier te uiten. Door de tool te leren kennen en er creatief mee om te gaan kun je ook op andere leeractiviteiten komen dan je face-to-face. Een tool kan je beperken, maar door omdenken kun je tot nieuwe dingen komen. Tegelijkertijd is ook het gevaar dat wie een hamer heeft automatisch een spijker zoekt. Dus blijf kritisch op je tools en kies niet voor voicethread omdat het zo veel kan. De kenmerken van voicethread zijn gebruik van video of foto’s, mogelijkheid tot reacties en asynchroon gebruik.
Waar zou je Voicethread voor kunnen gebruiken?
Vooraf voor een bijeenkomst of les om mensen alvast te laten reageren op een onderwerp, hierdoor hebben mensen dan alvast nagedacht over het onderwerp en kun je face-to-face verder komen. Dit zou ook passen bij ‘flipping the classroom’.
Gezamenlijk ontwikkeltraject waar mensen dingen kunnen blijven toevoegen, en zo samen iets maken
Een vraag centraal stellen en input vragen van anderen waarbij mensen op elkaar gaan reageren
Kritische beroeps situaties filmen waar mensen op kunnen reageren
“Remember you are competing with Youtube!” Na veel technische hobbels begint ons webinar met Hans de Zwart met deze quote.. Hoe verandert leren in de tijd van sociale media waar expertise gewoon op Youtube te vinden is? Zie hier de blogpost met een filmpje van Sugata Mitra ter voorbereiding.
Er zijn in deze tijd meer complexe problemen (uit het Cynefin framework) en meer kenniswerkers – en complexe problemen lossen we niet op met routine antwoorden en best practices. In een complexe situatie heb je een ‘emergent practice’, werken met trial en error, dingen proberen, reflecteren en aanpassen. Steeds meer professionals zijn kenniswerkers, mensen die continue zelf hun werk aan het uitvinden zijn. Ze moeten zichzelf managen … De vraag is of je voor deze mensen wel een curriculum kunt ontwerpen als hun werk zo dynamisch is? Moeten ze niet zelfgestuurd leren (do-it-yourself-learning, zelfregulerend leren)? En hoe kun je kenniswerkers dan ondersteunen? Een aantal observaties van Hans:
Belangrijk is dat we mogen falen bij het werken aan complexe problemen;
Er zijn steeds meer gratis tools waarmee je kunt samenwerken met anderen. Door technologie kunnen we nu onze eigen leercommunity creëren;
Er zijn nieuwe vormen van samenleren zoals de European Juggling Conferentie waarbij deelnemers zelf een workshop programma samenstellen, MOOCs, open space, boekbespreking online;
Intern in een organisatie kun je bv. Yammer of andere groepen gebruiken om snel uit te wisselen in online communities.
Wat kun je doen om zelfsturend leren door kenniswerkers te stimuleren? Dit kun je verdelen in een drietal principes.
Leg de verantwoordelijkheid bij de lerende. Vecht tegen de aangeleerde hulpeloosheid. Stimuleer reflectie.
Scaffold – bouw steigers. Wees open – zorg dat materialen beschikbaar zijn. Sta open voor inclusiviteit en diversiteit in leergroepen. Zoek de grenzen van de organisatie op.
Verander wat je wilt veranderen. Werk aan het team in plaats van aan het individu. Leren = veranderen; veranderen = leren. Je wordt meer organisatieadviseur dan didacticus/opleider.
Na de presentatie hebben we een vraag verkend middels een socratisch gesprek : Moet er veiligheid zijn om te leren? Moet je veiligheid scheppen of moet je mensen verleiden om uit de veiligheid te stappen om te leren?
Belangrijk is een cultuur waarin je fouten mag maken waar je niet op wordt aangesproken, dat is de ideale leeromgeving. Veiligheid zit dan in het feit dat fouten worden geaccepteerd. Fouten klinkt al zo ‘fout’ je kunt het ook zien als itereren, je kunt niet alles in 1 keer goed doen. Je kunt de ruimte bieden om te experimenteren, en ervoor zorgen dat mensen zich veilig voelen om dingen op te gaan pakken. Je kunt comfort, stretch en paniek onderscheiden. Bij paniek leren mensen niet meer, wel probeer je mensen te stretchen. In een trainings- of opleidingssituatie kan een coach, docent of trainer de rol hebben om mensen uit te dagen en over de streep trekken in bv. een rollenspel waarin ze kunnen oefenen en leren dat ze het wel kunnen – van veiligheid naar succes. Soms moet je ook geduld hebben en wachten tot mensen zelf een stap zetten. Veiligheid zit ook in de manier waarop opdrachten worden aangeboden, je moet de doelgroep goed kennen om de leeropdrachten op de juiste manier in te steken. Beloning kan ook een rol spelen. Hoe wordt je beloond om te leren, te ontwikkelen?
Overigens is er gerelateerd aan dit onderwerp een verkenning van Ger Driesen: moet leren pijn doen? op het NVO2 blog – met interessante commentaren.
Wil je Hans de Zwart volgen dan kun je zijn blog lezen of hem op Twitter volgen.
In 2010 zijn we begonnen met het versturen van tips over het gebruik van sociale media voor leren en veranderen. Via Twitter. Elke werkdag 1, en wat een rijkdom is dit bij elkaar! Het leek ons de moeite waard om al deze tips eens te verzamelen en ook via de blog aan te bieden. Aangezien vast niet al onze lezers op Twitter actief zijn…
Door te klikken op de afbeelding kom je bij het online ‘dagboek’ (gemaakt met Twitario). Ook vind je hier de pdf van dit dagboek. Veel plezier met grasduinen!
‘Stel jezelf een leervraag en laat je volgen via de videocamera’. Dit is wat één van de deelnemers deed bij de boekpresentatie ‘Omdat het Werkt! – 11 praktijkcasussen over leren met sociale media’. Deze dag, georganiseeerd door de Losmakers op 28 september jl, stond in het teken om kennis en ervaringen te delen over succesvolle toepassing van sociale media in educatie en leer- en veranderprocessen. De video werd daarbij ingezet als experiment om daarmee het effect te testen wat het proces van filmen en delen bij de gevolgde en de bezoekers van de boekpresentatie zou doen. Of te wel het was een voorbeeld van ‘Digital Storytelling’ in uitvoering.
Het scenario
Als verhaallijn van deze video werd gekozen om één van de vijf-en-twintig deelnemers gericht tijdens de workshops te volgen. Via de Linkedin groep, die voorafgaande het evenement was geopend, werd één enthousiaste deelnemer geïdentificeerd. Het scenario werd in de voorfase doorgesproken met de leervraag van de gevolgde als vertrekpunt. Lees verder
